zondag 12 februari 2017

Huwelijksdag! (10 februari 2017)

De dag van het huwelijk (10 februari 2017)
De dag begint zoals ze gisteren geëindigd is, met koken. De vrouwen komen druppelsgewijs binnen op de binnenplaats, maken een praatje en beginnen groenten te schillen enz….
Alles gaat rustig zijn gangetje. De toekomstige bruid heeft haar eerste jurk aan, een knalrode. Ze heeft heel veel make-up op en lange ‘valse’ haren. Zo loopt ze een paar uur rond met haar GSM in de hand. Ondertussen komt er nog meer volk binnen. Er wordt thee gedronken en gegeten.
Daba, de bruid, heeft haar tweede jurk aangetrokken. Het is tijd om te vertrekken. De bruid gaat naar de compound van de bruidegom om te trouwen. Het is een islamitisch huwelijk, en ook het enig huwelijk. Hier wordt niet getrouwd in het gemeentehuis, er is ook geen huwelijksboekje of huwelijkscontract. De bruidegom heeft 5000 dalasi (ongeveer 100 euro) betaald voor de bruid in overeenkomst met de vader van de bruid. Het is ook de vader van de bruid die toestemming heeft gegeven voor het huwelijk.



Daba is weg. De ceremonieband arriveert. Djembe’s worden uitgeladen uit het busje. Eerst krijgt de groep te eten. Ik vlucht af en toe weg naar de rust van mijn kamer, want het wordt hier behoorlijk druk.
Achter de keuken weerklinkt het geluid van getrommel. Ik ga kijken. De oudere vrouwen staan lachend te dansen. De eerste vrouw van Manlafi ontvangt geld van de dansende vrouwen en doet dit in een schaal. Terwijl de vrouwen dansen wordt er meer geld uitgedeeld en in de schaal gelegd.
Een tijdje later begint de ceremonieband en hetzelfde gebeurt hier. De tweede vrouw van Manlafi leidt een groep vrouwen in de cirkel en iedereen doneert geld in de schaal. Ik vermoed dat dit naar de familie en naar de bruid gaat.
Ondertussen krijgt iedereen te eten en te drinken. Het dansen gaat gewoon door alsook het gooien (als ik het zo mag noemen) met het geld.
De bruid heeft ondertussen honger gekregen. Één van haar broers gaat haar eten brengen en ik mag mee. We gaan naar het dorp. Daba en haar entourage zitten in een klein kamertje bij een vrouw die make-up aanbrengt bij één van de meisjes. Ze ziet er een paar tonen bleker uit en heeft extra grote valse wimpers aan.


We keren terug naar het huwelijksfeest. Het volk blijft maar toestromen. Gelukkig krijg ik het gezelschap van een paar kinderen, dan voel ik me niet zo alleen in deze gigantische menigte. Ik probeer alles in me op te nemen, maar er is overal zoveel te zien!




Daba arriveert in weer een andere jurk en wordt naar het midden van de cirkel gebracht. Een menigte danst rond haar en weer wordt er met geld gegooid. Dit doet ze nog een 4-tal keer.
Uiteindelijk arriveert de man van Daba en gaan ze nog eens gezamenlijk naar de cirkel, de menigte volgt. Het wordt me iets te druk. Ik besluit vanop een afstand toe te kijken. Helaas, de broers komen me halen, ik MOET foto’s nemen van het koppel. Natuurlijk!






Om 23 uur wordt de muziek stopgezet. Het volk keert huiswaarts. Een gigantische hoop rommel blijft achter op de binnenplaats. Ik help nog wat met opruimen en kruip uitgeput in bed.

4 opmerkingen:

  1. Zeer interessant allemaal...

    Een andere wereld (en toch niet helemaal).

    Keep blogging!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een ervaringen... ben benieuwd wat er nog allemaal volgt. Succes! Judith Langenaeken

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Zal wel behoorlijk vermoeiend zijn bij momenten maar ook een onvergetelijke ervaring. Hier alleen politiek nieuws maar dat zal nu wel je Laatste zorg zijn, hoewel historici dit wellicht over tweehonderd jaar even verwonderd aankijken. Groeten Stefaan, ook getrouwd op afstand

    BeantwoordenVerwijderen