Independance
Day, 18 februari 2017
Een nieuw begin voor The Gambia. Na 22 jaar
onder het bewind te hebben gezeten van een zeer hebberige dictator, de heer
Yahya Jammeh, is het eindelijk tijd voor verandering.
Het lijkt alsof het land hier 22 jaar lang
heeft liggen slapen. Ondernemingen werden de kiem in gesmoord door het feit dat
ze een deel van hun inkomsten gewoon moesten afgeven aan meneer de dictator.
Gambianen zijn bereid om belastingen te betalen, maar om de rijkdom van één man
te spijzen, daar hebben ze geen zin in, en ze hebben gelijk ook!
De hele dag wordt er naar de televisie
gekeken. De ceremonie in het grootste stadion van Gambia wordt overal
uitgezonden. Veel Afrikaanse staatshoofden zijn van de partij, alsook een paar
afgevaardigden van China, enz…. Het is een parade van imposante wagens en heel
veel veiligheidsmensen om alles in de gaten te houden.
Het stadion zit nokvol
met mensen. Mijn gastheer wou mij een ticket bezorgen, maar eerlijk gezegd ben
ik blij dat dit niet gelukt is. Ik had voorspeld dat er te veel mensen zouden
zijn en er doden zouden vallen. Jammer genoeg komt mijn voorspelling uit en
tegen de middag worden reeds 2 doden gemeld op de televisie.
Om twee uur verschijnt de nieuwe president
Adamo Barrow op het toneel. De nieuwe president heeft twee vrouwen, elk van een
verschillende stam. Zijn eerste vrouw is Fulla, de tweede vrouw is Mandinka.
Alleen de eerste vrouw mag naast hem plaatsnemen, de tweede vrouw dient in de
rij achter hem plaats te nemen. Waarom? Misschien dat sommige landen aanstoot
zouden nemen voor het hebben van twee vrouwen? Ik weet het niet. Ook hier wordt
er verbaasd op gereageerd. De familie vindt dat ze allebei naast hem zouden
moeten zitten.
De Gambianen hebben grote verwachtingen, en
ik kan dat begrijpen. Als je al meer dan 20 jaar hebt liggen slapen…. Het land
heeft ontwikkeling nodig, maar ik denk persoonlijk dat het ook niet te snel mag
gaan. Stap per stap.
Het goede nieuws is dat er reeds
buitenlandse fondsen aangereikt worden om het land draaiende te houden en ook
voor de jeugd wordt er hoop gecreërd. Hoop op jobs, hoop op een nieuwe toekomst
in eigen land.
De president spreekt over een nieuwe
toekomst wat betreft onderwijs, gezondheidszorg, enz… Ik hoop dat hij dit kan
waarmaken. Hij lijkt mij een oprecht en integer man.
Er moeten veel oneffenheden worden
opgeruimd in Gambia. Veel mensen zijn tijdens het regime van Yahya Jammeh
aangehouden, opgesloten, gemarteld of gewoon verdwenen. Diegenen die hier voor
verantwoordelijk zijn, lopen nog steeds rond. Men zal ervoor moeten zorgen dat
er geen wraak genomen wordt en dat zo’n dingen beslecht worden in de rechtbank.
Ik hoop op een mooie toekomst voor dit
land. Mijn advies voor de jeugd: Kijk vooruit, niet achteruit!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten